เหตุใด คนที่ไม่มีลูกนั้น จึงเป็นคนที่มีบุญมาก

คุณเคยสงสัยกันไหมว่า ทำไม คนที่ไม่มีลูก เขาถึงเป็นคนที่มีบุญ วาสนา เพราะอะไร ถึงเป็นเช่นนั้น วันนี้เราจะพาคุณไปดูว่า ทำไมคนไม่มีลูกถึงเป็นคนมีบุญ กับบทความ เหตุใด คนที่ไม่มีีลูกนั้น จึงเป็นคนที่มีบุญมาก

เชื่อว่าหล า ยคนคิดที่อย ากจะมีลูก แต่ถ้าหากคุณได้ อ่ า น เรื่อง ต่ อ ไ ป นี้ นั้น คุณอาจจะเปลี่ยนความคิดใหม่ไปในทันที

ถาม = คือตัวดิฉันเองไม่มีลูกเป็นของตนเอง ที่เป็นเช่นนี้เป็นเพราะดิฉันไม่มีบุญใช่ไหมเจ้าคะ

พระอาจารย์ = มีซิโยม คนที่ไม่มีลูกจะเป็นคนที่ไม่มีบุญได้อย่ างไรล่ะ อาตมาบอ กไว้ตรงนี้เลยนะว่า คนที่มีลูกนะเป็นคนที่มี ก ร ร ม ถามเขาดูสิ

ถาม = ทำไมคนที่มีลูก ถึงมี ก ร ร ม ล่ะคะ

พระอาจารย์ = ก็เพราะว่าเลี้ยงลูกมันเป็น ทุ ก ข์ ไงล่ะ เดี๋ยวลูกก็ไม่เชื่อฟัง ทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจลูกจะไปทำอะไรให้เกิดความ เ สี ย ห า ยขึ้น มา แล้วพ่อแม่ก็จะกล า ยเป็นทุ ก ข์ พ่อแม่ก็ต้องมาคอยรับ ผิ ด ชอบ คอย

รับ ก ร ร ม ที่ลูกได้ทำ ไม่ใช่เรื่องสนุกเลย หาเงินหาทองมาให้มีใช้อยู่ตลอ ด ลูกนี่ไม่ต้องหาเลยใช่ไหมนะ อย ากจะได้เงินอะไรก็แบมือ ขออย่ างเดียว พ่อแม่ก็กว่าจะหาเงิน มาได้ ต้อง เห นื่ อ ย ย า ก

ถ้าไม่มีลูกก็ไม่ต้องมาหาเงิน มาเลี้ยงลูกให้ เห นื่ อ ย ย า กเลย นี่แหละเขาถึงเรียกว่าเป็นทุ ก ข์ คนที่ไม่มีลูกเขาจะเรียกว่าเป็นคนมีบุญ เราอย่ าไปมีเลยดีกว่านะ ลูกล่ะเข้าใจไหม เราเป็นลูกก็ได้แต่ อย่ าไปมีลูกก็แล้วกันนะ โตไปก็บวช บวชแล้วสบายไม่ต้องมาเลี้ยงลูกให้ ทุ ก ข์

หากมีคนสองคน คนหนึ่งมีลูกแล้วอีกคนนึงไม่มีลูก คนที่มีลูกเขาก็เลี้ยงลูกไปด้วยความ ทุ ก ข์ แล้วก็แก่ไปทั้งคู่ ตอน บั้ น ป ล ายชีวิตคนที่มีลูกเขาได้ลูกดีก็จะดูแลพ่อแม่เมื่อ เ จ็ บ ไ ข้ ไ ด้ ป่ ว ย แต่คนที่ไม่มีลูกก็ไม่มีคนดูแล แล้วใครจะมี ก ร ร ม มากกว่ากันล่ะคะ

พระอาจารย์ = คนที่ไม่มีลูกจะสบาย เพราะจะได้พึ่งตัวเองได้ จะรู้จักพึ่งตนเอง ถ้าพึ่งไม่ได้ก็จากไป ก็ไม่เป็นไรยังไงเราก็ต้องไปอยู่ดี แล้วก็โอ กาสที่จะได้ลูกดีนั้นมันก็มีน้อยมากนะ โอ กาสได้ลูกไ ม่ ดี มันจะมีมากกว่า

แล้วจะมา เ สี ย อ ก เ สี ย ใ จ มากกว่าคนที่ไม่มีลูก คนที่ไม่มีลูกเขาก็ต้องเตรียมตัวพึ่งพาตัวเขาเอง เมื่อเขาไม่มีใครมาพึ่งแล้วเขาอยู่กันเองได้ เขาก็พร้อมที่จะไปอยู่แล้ว

อย่ างเป็นพระก็ไม่มีลูกใช่ไหมล่ะ ก็เตรียมตัวจากไปอยู่เรื่อยๆ ถึงเวลาไปก็ต้องไป ลูกศิษย์มันจะดูแลหรือไม่ดูแลก็ช่วยไม่ได้หรอ ก มันก็ บั ง คั บ ให้เราต้องพึ่งตนเอง ต้นไม้ถ้าลูกมันรส ไ ม่ ดี ก็มีแต่คนจะ โ ค่ น ต้นทิ้ง

ไม่มีใครคิดจะรักษ าไว้หรอ ก ตรงข้ามถ้าลูกมันรสดีทั้งหวาน มัน เจ้าของก็อย ากใส่ปุ๋ยรดน้ำพรวนดิน ทะนุถนอมให้คงต้นอยู่นานๆ ต้นไม้จะอายุยืนได้รับการบำรุงดีเพียงไหน ก็ขึ้นอยู่กับลูกของมัน

คนเราก็เหมือนกัน ถ้าลูกทำดี คนทั้งหล า ยก็ชมถึงพ่อแม่ว่าเลี้ยงลูกดี ความสุขกายสบายใจก็ต ามมาเพราะลูกๆ บุญกุศลความดีก็ ไ ห ล มาเพราะลูก แต่หากลูกทำ ชั่ ว

คนทั้งหล า ยก็ แ ช่ ง ด่ า มาถึงพ่อแม่ด้วยเช่นกัน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงชี้ว่า สิริมงคลของคนที่เป็นพ่อแม่นั้นอยู่ที่ลูก ในทางตรงข้าม ถ้าไม่ป้องกัน แก้ไขให้ดีแล้ว อั ป ม ง คลก็จะมาจากลูกได้เช่นกัน