วันนี้เราอยากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้การให้โอกาสใครสักคน กับบมความ การโอกาสให้ไปบ่อยๆ ก็ไม่ดีเสมอไป ไปดูกันว่าทำไมการให้โอกาสไปบ่อยๆ ถึงส่ งผลไม่ดีทั้งต่อตัวเราเองและคนที่ได้รับโอกาสนั้นไป
ให้อภั ยกับให้โอกาส เป็นคนละส่วนกัน การให้อภั ย คือ การยกโทษทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเรา การให้อภั ยมีสองระดับค่ะ ระดับแรกคือ ให้อภั ยเมื่อรู้สึกว่าเขารับผิดและแก้ไขอย่ างดีแล้ว เมื่อคนคนหนึ่งทำไม่ดีกับเรา และเขาได้รับโทษของความผิดนั้น และเขาพย าย ามชดใช้ต่อสิ่งนั้น เขาขอโทษ เขาแก้ไข เขาชดใช้ เขาเสียใจ ทำให้ความรู้สึกของความโ ก ร ธแค้นของเราบรรเทา เรารู้สึกว่าเราให้อภั ยเขาได้ เราจึงให้อภั ย ระดับที่สองคือ ให้อภั ยโดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่ างไร จะเสียใจ จะชดใช้ จะรับโทษหรือเปล่า
แต่เราก็ให้อภั ยเขาได้ ทั้งสองอย่ างนี้ล้วนต้องใช้เวลา และการตัดสินใจด้วยกันทั้งนั้น แต่อย่ างที่สองย ากกว่า บางครั้งเราไม่ให้อภั ยบางคน เพราะคิดว่าเราทำไม่ได้ มันย ากเกินไป มันหนักหนาเกินไป หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่อย ากให้อภั ย เราจะเก็บความโ ก ร ธแค้นนี้ไว้ เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภั ย แต่ในขณะเดียวกันนั้น เรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โ ก ร ธแค้นนั้น มาพร้อมกับการกัดกินหัวใจ และมันทำร้ ายเราเสมอ ไม่เคยทำร้ ายคนที่ทำผิดกับเราเลย
มันคือย าพิ ษที่เราดื่มเข้าไปทุกวัน และตั้งจิตปณิธานว่าทุกครั้งที่เราดื่มย าพิ ษนั้น จะทำให้คนที่เราโ ก ร ธแค้นนั้น ต า ย ซึ่งมันไม่ใช่ การให้อภั ย ไม่ได้ทำให้เขาพ้นผิดค่ะ แต่ทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้นและเ จ็ บ ป ว ดต่างหาก มันแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่มันปลดปล่อยเราจากที่คุมขังจองจำ ไปสู่อนาคตที่สดใสกว่า คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้ จริงๆ แล้ว
การให้อภั ยกับการให้โอกาส เป็นคนละส่วนกันค่ะ เราให้อภั ยแต่ไม่ให้โอกาสได้ เพราะการให้อภั ยคือ การยกโทษทางจิตใจ ที่ปลดปล่อยตัวเราจากการถูกทำร้ ายทางใจ แต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิด ถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสียใจ เราไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเสมอไป และบางครั้งเขายังต้องรับโทษจากความผิดนั้น
แต่ส่วนของเรานั้น แค่เดินออ กมา แล้วยกโทษให้เขา ออ กจากที่คุมขังแห่งความแค้นใจ เอาชีวิตของเรากลับคืน มาใหม่เป็นของเรา และเอาไปใช้ให้มีความสุขกับการเริ่มต้นใหม่ดีกว่า การให้อภั ย ทำให้เราได้ชีวิตของเรากลับมา
ที่มา บอร์นเก้าสาม, fahhsai
