วันนี้เราอย ากที่จะนำเสนอบทความเกี่ยวกับการใช้บทเรียนชีวิตเป็นสิ่งนำทางให้เรานั้นไม่เ จ็ บซ้ำอีกครั้ง กับบทความ จงจำไว้ บางคนให้อภั ยได้ ไม่โ ก ร ธ ไม่เ ก ลี ย ดแล้ว แต่แค่ไม่อย ากเข้าไปใกล้อีก ไปดูกันว่าทำไมเราถึงให้อภั ยได้ แต่ไม่ขอ กลับเข้าไปยุ่งเกี่ยวอีก
ในแต่ละวัน เราอาจต้องพบเจอผู้คน มากมาย คนเหล่านี้ อาจเป็นคนที่เคยทำอะไรไม่ดี ให้เราเ จ็ บช้ำน้ำใจมาก่อน เป็นต้นเหตุให้เรา อารมณ์เสีย รู้สึกไม่ดี หงุดหงิดทุกครั้งที่ได้เจอ แต่ ทุ ก ข์ตกอยู่ที่คนเก ลี ย ด ก ร ร มตกอยู่ที่คนเคียดแค้นคนที่ไม่ทุ ก ข์ ไม่มีก ร ร ม คือ คนที่ไม่เก ลี ย ด ไม่เคียดแค้นใคร ใครให้อภั ยก่อนก็มีความสุขในชีวิตก่อนคุณต้องเข้าใจก่อนว่า ‘ให้อภั ย’ กับ ‘ให้โอกาส’ มันคนละส่วนกัน ให้อภั ยแต่ไม่ให้โอกาส ให้อภั ยแต่ไม่กลับไปคบ ไม่กลับไปสุงสิงด้วย เราเลือ กที่จะ ‘เก็บ’ หรือ ‘ไม่เก็บ’ คนบางประเภทไว้ในชีวิตได้
การให้อภั ย คือ การยกโทษทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเรา ทำให้ความรู้สึกของความโ ก ร ธแค้นของเราบรรเทา เรารู้สึกว่าเราให้อภั ยเขาได้ เราจึงให้อภั ย ให้อภั ยโดยไม่ขึ้นกับว่า คนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่ างไร จะเสียใจ จะชดใช้ จะรับโทษหรือเปล่า เราไม่ต้องไปสน แต่เราก็ให้อภั ยเขาได้ เพื่อปลดปล่อยความแค้ นออ กจากใจเรา ปล่อยความคิด ความรู้สึก
ด้านลบ ให้ออ กไปจากเรา เพื่อที่เราจะไม่ทุ ก ข์บางครั้งเราไม่ให้อภั ยบางคน เพราะ คิดว่าเราทำไม่ได้หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่อย ากให้อภั ย เราจะเก็บความโ ก ร ธแค้นนี้ไว้ เพราะ เขาไม่สมควรได้รับการให้อภั ย แต่ในขณะเดียวกันนั้น เรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โ ก ร ธแค้นนั้น มาพร้อมกับความทุ ก ข์ และมันทำร้ า ยเราเสมอ คนที่ทำผิดกับเรา ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเรา
เลยการให้อภั ย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขาแต่เป็นการทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้นและเ จ็ บป ว ดต่างหากให้อภั ยได้ แต่ไม่กลับไปสุงสิงด้วย ยกโทษให้ แต่ไม่กลับไปคบ การให้อภั ย ทำให้เราได้ชีวิต และ ความสุขของเรากลับมา หากอย ากอยู่อย่ างสบายใจ อย ากมีชีวิตที่สงบสุขมาก ต้องฝึกใจ เลิกยุ่ง เลิกมอง รั กษ าระยะห่างเท่าที่ เราสบายใจ เรียนรู้ที่จะ ไม่ใส่ใจคนอื่นจนเกินไป เก ลี ย ดก็อย่ าไปมอง ไม่ชอบก็อย่ าไปดู หากไม่ใส่ใจคนที่อื่นจนเกินไป ก็ไม่มีใครมาทำให้เราหงุดหงิดได้ลองท่องไว้ ไม่โ ก ร ธ ไม่เก ลี ย ด
และ ไม่เฉียดเข้าไปใกล้ ให้อภั ยเขา เราสุข โ ก ร ธเขา เก ลี ย ดเขา เราก็ทุ ก ข์เอง ให้อภั ยมันช่วยปลดปล่อยเราจาก ความทุ ก ข์ และ ความแค้น คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้ จริงๆ แล้วการให้อภั ยกับการให้โอกาสเป็นคนละส่วนกัน เราให้อภั ยแต่ไม่ให้โอกาสได้ เพราะการให้อภั ยคือ การยกโทษทางจิตใจแต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเอง
ของคนทำผิดถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสียใจ เราไม่จำเป็นต้องกลับไปคุยด้วย ไม่ต้องกลับไปสุงสิงด้วย แค่ยกโทษให้เขา แล้วเดินหนีออ กมา ต่างคนต่างอยู่ เอาความสุข ของเรากลับคืน มาใหม่เป็นของเรา
ที่มา f w m, f a h h s a i
