จงอย่ าใช้ชีวิตทุกวันเพื่อรู้เรื่องของคนอื่น ยกเว้นเรื่องของตัวเอง

วันนี้เราก็อย ากที่จะนำเสนอข้อคิดเตือนใจคนที่ชอบอย ากรู้เรื่องของคนอื่นไปทุกเรื่อง กับบทความ จงอย่ าใช้ชีวิตทุกวันเพื่อรู้เรื่องของคนอื่น ยกเว้นเรื่อง

ของตัวเอง ไปดูกันว่าทำไมถึงไม่ควรรู้เรื่องของคนอื่น มากเกินกว่ารู้เรื่องของตัวเอง

อย่ าเป็นคนที่รู้ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่อง ของตัวเอง อย่ าเป็นคนที่รู้ทุกอย่ าง ยกเว้นเรื่องจริง ในขณะที่เราเปิด เ พ จ ดูว่า ร่างทรงนั้นของจริงไหม เพื่อนเรากำลัง

โ พ ส ต์ ข า ย กระเป๋า ที่รับมาจากตลาดได้ 2 ใบกำไร 400 ในขณะที่เรานั่งจิบ เ บี ย ร์ เชียร์บอลหลังเลิกงาน เพื่อนที่ทำงาน ไปเปิดแผง ข า ย เสื้อผ้าที่ตลาดนัด

5 ทุ่มเราขับรถออ กไปซื้ อมาดื่มเพิ่ม โดนด่านไป 5 พัน 5 ทุ่มเพื่อนเก็บแผง กลับบ้าน ได้กำไรจาก

ข า ย เสื้อผ้า 1,500 ในขณะที่เราเฝ้าลุ้นว่าใคร เป็น ฆ า ต ก ร เป็นคน ร้ า ย

เพื่อนได้ ทำงานที่หัวหน้ามอบหมายเสร็จแล้ว ในขณะที่เรากำลังพิมพ์เถียง ทะเลาะกับใครก็ไม่รู้ใน เ พ จ เพราะความคิดเห็นไม่ตรงกัน ที่เถียง ไปแค่ อ ย า ก จะเอาชนะ เพื่อนพิมพ์

ตอบลูกค้าที่สั่งซื้ อของในแชท เ ฟ ส ได้กำไรมา 3,000 ในขณะที่เราพิมพ์บ่นลงใน เ ฟ ส ว่า ค่าครองชีพแพง เพื่อนพิมพ์ลงกลุ่มซื้ อ

ข า ย รองเท้าผ้า ใบมือสอง โ พ ส ต์ ข า ย

แป็บเดียวกำไร 200 บาท ในขณะที่เรา ต ามแสดงความคิดเห็น ทุกประเด็น ใน เ พ จ ต่าง ๆ

เพื่อนเราเปิด เ พ จ ข า ย ข อ ง เพื่อสร้างช่องทางการตลาดเพิ่ม ในวันที่เงินเดือนออ ก

เราไปกินร้านบุฟเฟ่ปิ้งย่ างสุดหรูในห้าง กลางเดือนกินข้าวแกงข้างทาง ปล า ยเดือน มา ก็ ม า ม่ า ย า ว ๆ ขณะที่เพื่อน เอาเงิน มาเก็บออมศึกษาช่องทางการลงทุนเพิ่ม กินข้าวแกงข้างทางตลอ ดเดือน เลยได้รับ ส า ร อ า ห า ร ครบถ้วนตลอ ด เดือน ทำให้ ส ม อ ง พัฒนา และ ปลอ ดโปร่งพอที่จะคิดไอเดียดี ๆ ออ ก

ในขณะที่เราเอาแต่บ่นว่า ทำไมเงินไม่พอใช้ นี่เงินเดือนหรือเงินทอน เพื่อนคนนั้น กำลังเอาเงินจากการทำงานเสริมเดือนนี้ 20,000 เข้าบัญชี ทีนี้รู้เรื่องของตัวเองมากกว่า เรื่องของคนอื่นหรือยัง ?

รู้หรือยังว่าทำไมเรายังจนอยู่ เพราะเราทำตัวเราเองทั้งนั้นแหละ เพื่อนคนนั้น มันก็ไม่ได้เก่งกว่าเราหรอ ก แต่เราต่างหากที่ทำตัวเองกระจอ ก แล้วก็มัวแต่โทษคนอื่น โทษเกิดมาจน

โทษโชคชะต า โทษนายจ้าง โทษทุกคน ยกเว้นโทษตัวเอง พอเพื่อนเลื่อนตำแหน่ง ก็หาว่า ‘ เ ลี ย น า ย ‘ พอเพื่อนได้ขึ้น เป็นหัวหน้าก็หาว่า ‘ทิ้งเพื่อน’ เพื่อนชวน ไป ข า ย ของตลาดนัด ‘บอ กไม่ว่าง’ ไม่ว่างหรอ ? เพื่อนแนะนำให้ ข า ย อ อ น ไ ล น์ ‘บอ กไม่มีเงินทุน’ สุดท้าย คุณภาพชีวิตของทั้งสองคนก็ค่อย ๆ

ห่างกันออ กไป คนหนึ่งมีชีวิตที่ดีขึ้น ไปมีสังคมใหม่ ๆ ที่แวดล้อมไปด้วย ‘คนขยันทำมาหากิน’ อีกคนเอาแต่โทษโชคชะต าฟ้าดิน ‘โทษว่าเพื่อนได้ดีแล้วทิ้งกัน’ เรา

เสียเวลาไปกับเรื่องที่ไม่มีประโยชน์ ชีวิตเราจึงไม่มีอะไรดี และ ไม่มีประโยชน์ อะไร คนล้มเหลว ทำแต่เรื่องไม่มีประโยชน์ ก็เลยหาประโยชน์อะไรไม่ได้ คนล้มเหลว

คิดแต่เรื่องไม่ได้เงิน ชีวิตก็เลยไม่มีเงิน คนล้มเหลว มีแต่เรื่องใช้เงิน แต่ไม่คิด หาเงินเพิ่ม ก็เลยขัดสนอยู่อย่ างนั้น นั่งก้มหน้า อ่ า น แต่ดราม่า เงยหน้า มาอีกที

เพื่อนเป็นผู้จัดการแล้ว นั่งก้มหน้ายุ่งแต่เรื่องช าวบ้าน เงยหน้ามาอีกที่ เพื่อนเปิดกิจการเป็น ของตัวเองไปแล้ว ก้มหน้านั่งเถียงกับ ทุกคนที่ไม่เห็นด้วยกับตัวเอง ระวังว่า

….เงยหน้าขึ้น มาจะถูกไล่ออ ก เชื่อผมเถอะว่า… ไม่มีอะไร เ จ็ บ ป ว ด เท่ากับการที่ อายุ 40-50 เพื่อน มีหน้าที่ การงาน ที่มั่นคง ดูแลซัพพอร์ตครอบครัว ได้หมด แต่เรายังอยู่ที่เดิม อ ย า ก มีชีวิตแบบไหนเลือ กเอาเอง ตัวใครตัวมันอยู่แล้ว

ที่มา คุณ สิริทัศน์ สมเสงี่ยม, yimkaowai