วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิการใช้ชีวิตกับบทความ หากเป็นคนที่ซื่อสัตย์ วันเวลาจะคัดสรรสิ่งที่ดีเข้ามาให้คุณเอง ไปดูกันว่าทำไมความซื่อสัตย์ ถึงจะนำพาสิ่งที่ดีเข้ามาในชีวิตของเราเอง
ซื่อสัตย์ ถูก ช ายนามว่า ฉลาด ปล่อยไว้ที่เกาะร้างกลางทะเล ซื่อสัตย์พย าย ามคิดหาวิธีที่จะกลับขึ้นฝั่งสิ่งที่ซื่อสัตย์หวังก็คือ จะมีเรือซักลำผ่าน มาทางนี้บ้างซื่อสัตย์ ก็ได้ยินเสียงเพลงแว่วมาแต่ไกล
ซื่อสัตย์รีบมองไปยังต้นเสียงนั้น มีเรือลำหนึ่งกำลังมุ่งมายังเกาะนี้ บนเรือลำนั้น มีธงผืนเล็กโบกสะบัดอยู่บนธงนั้นเขียนคำว่า ความสุข ที่แท้เป็นเรือของความสุขนั่นเองซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียกเรือของ ความสุข ความสุข ความสุขผมคือซื่อสัตย์ คุณช่วยพาผมขึ้นฝั่งได้ไหม เมื่อความสุขได้ยิน ก็พูดกับซื่อสัตย์ ว่าไม่ได้หรอ กหากผมพาคุณขึ้น มาด้วยผมจะหมดสุข
คุณดูสิ ผู้คน มากมายในสังคมยุคนี้ ที่พูดความจริงแล้วกลับไม่มีความสุขขอโทษนะ ซื่อสัตย์ ผมรับคุณขึ้น มาไม่ได้พูดเสร็จความสุข ก็จากไปผ่านไปสักครู่หนึ่ง ตำแหน่ง ก็ผ่าน มาซื่อสัตย์ตะโกนเรียกตำแหน่ง ตำแหน่ง ตำแหน่ง ผมคือ ซื่อสัตย์ ผมขออาศัยเรือของคุณขึ้นฝั่งได้ไหมตำแหน่งพอได้ยิน ก็รีบหันหัวเรือให้ห่างออ กไป จากนั้นก็หัน มาพูดกับซื่อสัตย์ว่า ไม่ได้ ไม่ได้ซื่อสัตย์คุณจะขึ้น มา อยู่กับผมไม่ได้ คุณรู้ไหม ตำแหน่งที่
ผมได้มานั้น มันย ากเย็นสักเพียงใดหากผมพาซื่อสัตย์ อย่ างคุณมาอยู่ด้วย ผมก็จะสูญเสียตำแหน่งไปแน่ๆ เพราะตำแหน่งนี่ผมได้มาด้วยความไม่ซื่อสัตย์ยังไงผมไม่ขออยู่ร่วมกับคุณ ซื่อสัตย์น้ำต า คลอเบ้ามองตำแหน่งที่รีบออ กเรือจากไปอย่ างสิ้นหวังรู้สึกสับสนในตนเองเป็นอย่ างยิ่งหรือในปัจจุบันนี้ ไม่มีใครต้องการซื่อสัตย์แล้วอยู่ๆ ท่วงทำนองที่ไม่ค่อยจะเข้ากันนัก ก็แว่วดังขึ้น มาเรือลำหนึ่ง
บรรทุก แข่งขัน เป็นจำนวน มากผ่าน มาซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียก. แข่งขัน แข่งขัน ผมขอขึ้นเรือของคุณได้ไหมแข่งขันถามกลับมา คุณเป็นใคร คุณมีประโยชน์แค่ไหนกับพวกเราซื่อสัตย์ไม่อย ากพูดอะไร มากเพราะเกรงว่าจะพลาดโอกาส อีกแต่ซื่อสัตย์ก็คือซื่อสัตย์ ยังไงก็พูดความจริงเสมอ ผมคือซื่อสัตย์ห๊าคุณคือซื่อสัตย์ หากพวกเรามีคุณอยู่ด้วย เราจะแข่งขันเอาชนะอะไรกับใครที่ไหนได้พูดเสร็จ
แข่งขันก็หันหัวเรือจากไปอย่ างรวดเร็ว ในขณะที่ ซื่อสัตย์กำลังสิ้นหวัง อยู่ๆก็มีน้ำเสียงอันเมตต าดังขึ้นว่า ลูกจ๋า ขึ้นเรือเถิดเมื่อซื่อสัตย์เงยหน้าขึ้น มอง ก็เห็นผู้เฒ่าคนหนึ่งยืนอยู่บนเรือ ฉันคือ กาลเวลา กาลเวลาแนะนำตัวทำไมต้องมาช่วยผมครับ ซื่อสัตย์ถามออ กไปด้วยความสงสัยมีแต่กาลเวลาเท่านั้นที่รู้ว่าซื่อสัตย์มีค่ามากเพียงใดกาลเวลาพูดออ กไปด้วยรอยยิ้มกาลเวลา ได้เล่าให้ซื่อสัตย์ฟังว่า
พบ.. ความสุข ตำแหน่ง แข่งขันที่ต่างก็เรือล่มอยู่กลางทะเล ตัวข้ากาลเวลาในอดีต เคยเป็นทั้งความสุข ตำแหน่ง และ แข่งขัน มาหมดแล้วสิ่งที่ข้าได้เรียนรู้ ก่อน มาเป็นกาลเวลา คือ ทุกสิ่งที่เคยเป็น ความสุขจะห า ยไปถ้าไม่มีความซื่อสัตย์ตำแหน่งที่ได้มาก็เป็นตำแหน่งจอมปลอม การแข่งขันก็จะได้ชัยชนะอยู่ได้ไม่นานก็จะล้มเหลวไม่เป็นท่าจงเป็นคนซื่อสัตย์ เพราะเวลาเท่านั้นที่จะคัดสิ่งที่ดีให้กับคุณ
ที่มา k h a o n a r o o, m y f r i e n d t h
