วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการสู้ชีวิต กับบทความ ชีวิตกว่าจะก้าวข้ามไปได้แต่ละวัน ก็เหนื่อเยเหมือนกันเนอะ ไปดูกันว่าทำไมชีวิตมรแต่ละที่จะผ่านพ้นไป ถึงเหน็ดเหนื่อยมากมาย
บางคน.. มีครอบครัวดี เพื่อนดี เวลาล้ม.. แล้วไม่ต้องกังวล ว่าจะไม่เหลือใคร
บางคน.. ต่อให้มีครอบครัว เพื่อนฝูงมาก แต่.. เวลาล้มลงก็เหมือนอยู่ตัวคนเดียว
แต่ใครอีกหล า ยคนไม่มีแม้กระทั่ง คนให้นึกถึง แต่ในท้ายที่สุด… ไม่ว่าเราจะ มีหรือไม่มี ใคร เรา.. ก็ยังมีคนที่รักเรามากกว่าใครหวังดีกับเรามากกว่าใคร ไม่เคยทิ้งเราไปไหนในวันที่มีปัญหา คนๆ นั้นคือ คนที่เรามองเห็นได้ทุกครั้งที่ส่องกระจก
เหนื่อยมามาก ก็พัก.. แล้วค่อยสู้ต่อ น้ำต ามันไหล ก็ปล่อยให้มัน.. ไหลไป อีกไม่นาน เดี๋ยวมัน.. ก็หยุดเอง ไม่มีใครปลอบ.. ก็รู้จักปลอบตัวเอง ให้กำลังใจตัวเอง ให้เป็น เพราะ มันสำคัญกับชีวิตเรา
ขอบคุณชีวิตที่ไร้คู่ทำให้รู้ว่าเรา ‘ อยู่คนเดียวได้แบบไม่ไร้ค่า ‘
ขอบคุณเสียงนาฬิกาปลุก ตอนเช้า ทำให้รู้ว่าเรา ‘ ยังห า ยใจอยู่ ‘
ขอบคุณการเดินทาง ไปทำงานที่แสนไกล ทำให้รู้ว่าเรา ‘ ยังไม่ตกงาน ‘
ขอบคุณคำบ่นจากเจ้านาย ทำให้รู้ว่าเรา ‘ ยังมีโอ กาสปรับปรุง ‘
ขอบคุณน้ำหนัก ที่เพิ่มขึ้นทำให้รู้ว่าเรา ‘ ต้อง ล ด น้ำ ห นั ก ‘
ขอบคุณเสียงที่ได้ยินจิ้งจกทัก ทำให้รู้ว่า ‘ หูของเรายังใช้ได้ดี ‘
ขอบคุณที่เสียเวลาอ่าน ข้อความนี้ทำให้รู้ว่า ‘ เรายังอ่านออ กเขียนได้ ‘
จงมองหามุมมองที่ดีๆ แม้ในเรื่องราวที่ แ ย่ ๆ แล้วจะพบว่า ‘ความสุข’ อยู่รอบๆ ตัวเรา ไม่ต้องโลกสวยมาก แต่อย่ าคิดติดลบ ไม่ต้องชื่นชมใครมาก แต่อย่ าไปด่าใคร ไม่ต้องสวยมาก แค่ยิ้มเข้าไว้ ไม่ต้องทำดี แข่งกับใคร แค่ใจเราไม่คิด ร้ า ย เป็นพอ
ที่มา อ่านเองนะ , นามบุญ, verrysmilejung
